Friday, May 05, 2006

Doctor Alex in Mars

Η Νάσα μου έκανε εξαντλητικές εξετάσεις, τόσο σωματικές όσο και ψυχολογικές, πριν αποφασίσει να είμαι εγώ επικεφαλής στο Χημείο στον Άρη. Η αποστολή ήταν δύσκολη και μόνο μια έξυπνη και δυναμική γυναίκα σαν εμένα μπορούσε να τα καταφέρει.

Την ημέρα της εκτόξευσης η συγκίνηση μου ήταν πολύ μεγάλη. Άρχιζε ένα ταξίδι από το οποίο μπορεί και να μην γυρνούσα. Τα μάτια της μητέρας μου ήταν βουρκωμένα.
- Να προσέχεις ψυχή μου
- Θα προσέχω μάνα, ακόμα και αν βρω κανένα καλό γαμπρό στον Άρη μην ανησυχείς, δεν θα παντρευτώ στα ξένα.
Άφησε κατά μέρους τα ταπεράκια με τις σπανακόπιτες και το παστίτσιο που μου ετοίμασε για το ταξίδι και μου έδωσε μια μεγάλη αγκαλιά.
Αν ζούσε τότε ο ανιψιός μου θα με ρώταγε "τι θα μου φέρεις Αλετσάντρα;"

Δεμένη στο κάθισμα σκεφτόμουν "τα πήρα όλα; Δοκιμαστικούς σωλήνες, πιπέτες, υδροχλώριο, φαινολοφθαλεϊνη... λεφτά, κλειδιά, τσιγάρα, κινητό..."
Όταν ξεκίνησε το 10, 9, 8... οι μηχανές βούιζαν τρομακτικά.
"Αν δεν αφήσω εδώ τα κοκαλάκια μου κομμένες οι μαλακίες και τα ταξίδια με διαστημόπλοια"
7,6,5...
4,3,2...
1
Η εκτόξευση ήταν δυνατή, εκείνο το τελευταίο κεφτεδάκι της μαμάς που έφαγα στην βάση μου βγήκε από την μύτη.

-Γκράουντ Κοντρόλ του Μεϊτζορ Τομ
-Μεϊτζορ Τομ λαμβάνει
-Είστε όλοι οκ?
-Όλοι οκ Γκράουντ Κοντρόλ, μόνο η Ντόκτορ Άλεξ ανακατεύτηκε λίγο
-Αμάν αυτά τα κεφτεδάκια ρε Ντόκτορ Άλεξ, κάνε και λίγο κράτει.

Το ταξίδι κράτησε μόνο λίγες μέρες γιατί το διαστημόπλοιο ήταν καινούργιας τεχνολογίας με μαγνητικούς προωθητήρες που καμπυλώνουν τον χωροχρόνο και παρακάμπτουν τους περιορισμούς την Θεωρίας της Σχετικότητας (τι είπα τώρα !?!)
Μπήκαμε σε τροχιά γύρω από τον Άρη και βολευτήκαμε. Περιμέναμε την τελική μέρα.

Πριν αρχίσει η προετοιμασία για επιβίβαση στο μικρότερο σκάφος, το Λίτλ Τομ, επικοινώνησε όλο το πλήρωμα με τις οικογένειες τους. Οι δικοί μου λείπανε από το σπίτι και ζήτησα να τους πάρω στο κινητό. Ο κυβερνήτης ξίνισε τα μούτρα.
-Πατέρα να με δείτε το βράδυ στην τηλεόραση, θα με δείξει ζωντανά
-Φτου! Παίζει και ο θρύλος με τον Λεβαδειακό βρε μάτια μου

Στο Λίτλ Τομ ήταν πολύ στριμόκωλα. Ο κυβερνήτης, ο πρώτος μηχανικός, ο γεωλόγος και εγώ σε ένα διαστημοπλοιάκι δύο επί τρία. Πριν φορέσουμε τις στολές μας πήγαμε όλοι υποχρεωτικά για κατούρημα και χτενιστήκαμε. Για να πω και την αλήθεια εγώ έβαλα λίγο ρουζ και λίγο κραγιόν.

Άντε πάλι ξανά μανά με την αντίστροφη μέτρηση, 10, 9, 8 και τα λοιπά... 1
Σκάσαμε στον Άρη σαν καρπούζι. Αναπηδήσαμε ίσα με δεκαπέντε φορές μέχρι να σταθεροποιηθούμε. Το κεφάλι μου έγινε καζάνι.
"Ανάθεμα τις εξυπνάδες της Νάσα. Που με ξεσήκωσε από το χωριό μου και με έφερε στου διαόλου την μάνα, σιχτίρ, μου έγινε ο εγκέφαλος μίλκ σέϊκ... #$@(&^$"

-Μέϊτζορ Τομ του Λίτλ Τομ
.
.
-Μέϊτζορ Τομ του Λίτλ Τομ;
-Δεν σ' άκσα Μέϊτζορ Τομ
-Έλα Λίτλ Τομ με ακούς;
-Όλ ράϊτ Μέϊτζορ Τομ, τώρα σ' άκσα
-Όλοι καλά;
-Ναι όλοι οκ, μόνο η Ντόκορ Άλεξ κάτι λέει στα ελληνικά, ντεν καταλαβαίνει
-Κόπυ δάτ.

Η πόρτα άνοιξε. Η μεγάλη στιγμή είχε φτάσει. Θα ήμουν η πρώτη γυναίκα που πάταγε το πόδι της στον Άρη. Τρία σκαλοπάτια και θα ακουμπούσα το κόκκινο χώμα.
Στο πρώτο σκαλί γύρισα προς την κάμερα και έκανα το σύμβολο της νίκης, στο δεύτερο σκαλί γύρισα ξανά προς την κάμερα και έστειλα φιλί, στο τρίτο σκαλί γλίστρησα και έπεσα στον Άρη με τον κώλο.
Σείστηκε η γη από τα γέλια.

Περιπλανήθηκα στον χώρο σαν να μάζευα παπαρούνες μέσα στο δάσος ώσπου είδα μια λακκούβα με υγρό. Έβγαλα το γάντι και βούτηξα το χέρι στο υγρό. (μην ακούσω παρατηρήσεις πως δεν μπορείς να βγάλεις το γάντι στον Άρη, δεν βλέπετε τι βλακείες γράφω πρωϊνιάτικα, εκεί θα κολλήσουμε;)
Έβγαλα λοιπόν το γάντι, πλατσούρισα στο υγρό και έγλειψα το δάχτυλο μου.
"Μια μικρή σταγόνα νερού στον Άρη... αχ... ένα μεγάλο ποτάμι χαράς στην Γη".

Να, κάτι τέτοια σκεφτόμουν παιδί και τώρα δεν συμμαζεύομαι.
Και αναρωτιούνται μερικοί γιατί δεν πάω καλά (!!!)

Φεύγω για λίγες μέρες, μην αφήσετε το Χημείο μου να αραχνιάσει

16 comments:

An-Lu said...

χαχαχαχα! Τέλειο είναι!!!!! έχει και συνέχεια???????

Λαμπρούκος said...

Εγώ θέλω να ξέρεις ότι δε συντάσσομαι με αυτούς τους αλητήριους που σε αποκαλούν ΟΥΦΟ!

Кроткая said...

elpizw na min xehaseis na mou fereis ena kokkino votsalaki na sumplirwsw ti sullogi mou!

kati tetoious san esena proslamvanei i NASA kai tha kleisei to magazi telika! :P

Idάκι said...

-Φτου! Παίζει και ο θρύλος με τον Λεβαδειακό βρε μάτια μου

Σ'αυτό σείστηκα εγώ από τα γέλια!!

Περιμένω τις περιπέτειές σου στην Αφροδίτη... εκεί ήθελα εγώ να πάω, να με βλέπουν από τη γη δυο φορές τη νύχτα μπας και τους λείψω ;-Ρ

Καλά να περνάς, και το Χημείο θα το γλείφουμε καθημερινά :PP

anima rana said...

A XA XA XA XAAAA!!!! Kαι δεν μου λες? πώς το έγλυψες το χεράκι?? Εβγαλες ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΣΚΑ???? Μάααααλιστα... ΤΩΡΑ ΕΞΗΓΟΥΝΤΑΙ ΟΛΑ!!!!!!!

Night's Knight said...

Δώσε κωδικούς κ.λ.π. κ.λ.π. και θα σου κάνουμε εμείς το Χημείο και τον Άρη να ανθίσει... Ακού εκεί; Να αραχνιάσει; Μεγάλη ανισορροπία κουβαλάς βρε πουλάκι μου κι εσύ; Να κάνουμε παρέα...

Anna said...

Χαχαχαχαχα!!! Καλα Αλετσαντρα, απο τα πιο κορυφαια δημιουργηματα σου! Δε μου λες βρε καλο μου, τι πινεις πρωι πρωι;; Νερο απο τον Αρη;; Ημαρτον με τη φαντασια σου, να δω μεχρι που θα φτασει!

Rodia said...

Πολύ καλόοοοοο!!!!!!
Σκίζεις Αλετσιντί μου!
:-)

ka8y said...

Με (β)άρεσεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε!

NetKerveros said...

Τι σκόπευες να κάνεις στο τρίτο σκαλί και δε σου βγήκε; Κανένα σάλτο;

Anonymous said...

Ouaou, arxises na exeis kai diafimiseis sta sxolia sou! :p

Blogarismenh said...

κορυφαίο!!! κλαπ κλαπ !!;-)

Кроткая said...

kale akoma na guriseis? se katapian oi areianoi?

Epicuros said...

Στο χημείο σου βρήκα όλα τα γυάλινα και τα τακτοποίησα: Στα ποτήρια ζέσης άνοιξα μιά τρύπα στον πάτο και φύτεψα βασιλικό (για το "Αλ Πέστο" μου). Στις κωνικές έβαλα κρασάκι (σοδειά του 2005). Στις προχοΐδες τα πιό σκληρά (τσίπουρο, βόντκα, κ.α.). Στους ογκομετρικούς αποθήκευσα λάδι, ξύδι, γάλα κι άλλα υλικά για τη μαγειρική. Φυσικά όλα τα Μπούνσεν θα χρησιμοποιηθούν για το μαγείρεμα, ίσως και ως σόμπες, αν πιάσει καμιά μαγιάτικη ψύχρα! Δεν έχεις παράπονο, το αξιοποίησα! Κοίτα να μου φέρεις καμιά Αρειανή γιατί τέτοιες δεν έχω δοκιμάσει και μου έχει μείνει απωθημένο...

alex said...

τελικά δεν αφήσατε το χημείο να αραχνιάσει
σας ευχαριστώ
χαίρομαι που σας άρεσε η ιστορία μου... με κάνετε να θέλω να γράψω και την συνέχεια

Anonymous said...

best regards, nice info » » »