Thursday, May 17, 2007

Μπάκ του μπίζνες

Όταν πριν λίγες μέρες αφαίρεσα τον νάρθηκα σοκαρίστηκα από το θέαμα τόσο πολύ που έκλαιγα για ώρα με λυγμούς. Σήμερα το πόδι μου είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση αν και δεν έχει αποκατασταθεί πλήρως.

Αύριο θα πάω για δουλειά!
Ελπίζω να μην το μετανιώσω που δεν πήρα επιπλέον αναρρωτική άδεια αλλά δεν αντέχω να είμαι άλλο στο κρεβάτι. Δεν αντέχω να σηκώνομαι μόνο για τα βασικά, να μου φέρνουν στον καναπέ το φαγητό, να έχω συνέχεια νεύρα!
Το τι άκουσε ο σύντροφος μου αυτές τις μέρες... ήρωας!

Οι μπαταρίες του τηλεκοντρόλ έχουν σχεδόν τελειώσει από το ζάπινγκ (μέχρι και τα αστέρια του ζετεμ είδα!). Η Χαρά βαρέθηκε να γλύφει τα δάχτυλα των ποδιών μου και εγώ βαρέθηκα να την διώχνω.


Αυτές τις μέρες θυμήθηκα ξανά τις "μαύρες μέρες ανεργίας". Πάει ένας χρόνος απ' όταν ξεκίνησα να δουλεύω και οι μνήμες είχαν σχεδόν ξεθωριάσει. Αλλά στις ατελείωτες μέρες ακινησίας ήρθαν πάλι όλα στο μυαλό μου. Η απελπισία, η αγανάκτηση... τα απίστευτα νεύρα μου!

Το λοιπόν, αύριο επιστρέφω κούτσα κούτσα στην δουλειά. Ελπίζω το γραφείο μου να είναι όπως το άφησα χωρίς στοίβες έγγραφα, πολύχρωμα πόστ ιτ κολλημένα παντού και θίνκς του ντού ιμίντιατλι!
Αλλά απλώς ελπίζω...

Tuesday, May 15, 2007

Καθημερινές φωτογραφίες από Ιωάννινα


Πρόσφατα ανακάλυψα το blog Ioannina daily photos το οποίο με έχει ενθουσιάσει!
Η Ιωάννα και ο Χρήστος ποστάρουν κάθε μέρα και μία φωτογραφία από τα Γιάννενα.
Συνήθως με την πρώτη ματιά αναγνωρίζω το σημείο της φωτογράφισης.
"Ααα το παραλίμνιο", "το πλακόστρωτο στην αγορά"... "ωχ μάλλον τον ξέρω αυτόν" και άλλα τέτοια αναφωνίζω όταν βλέπω τις φωτογραφίες τους.

Με κάποιον μαγικό τρόπο μεταφέρομαι για λίγο στην πόλη μου και ζηλεύω λίγο που δεν είμαι εκεί.
Κρατάω για λίγο στο μυαλό μου την φωτογραφία δίπλα από το κάστρο και φαντάζομαι να διασχίζω το στενό παίζοντας κουτσό πάνω στο πλακόστρωτο... πότε στο αριστερό, πότε στο (σακατεμένο) δεξί ... σιγοψιθυρίζοντας έναν Ηπειρώτικο σκοπό "στις πικροδάφνης τον ανθό, έγειρα να αποκοιμηθώ..."





Ιωάννα και Χρήστο, σας ευχαριστώ για το καθημερινό μου ταξίδι στην πόλη που λατρεύω!

Tuesday, May 08, 2007

Με γυροφέρνει ο Χάρος

Αυτός - ο δίχως πρόσωπο- με τα μαύρα ρούχα και το δρεπάνι, πάλι πέρασε ξυστά χθες το απόγευμα.
Αυτή τη φορά με πήρε λίγο παραπάνω.

Δεύτερο ατύχημα μέσα σε 10 μέρες. Το πιστεύετε;
Εγώ ακόμα όχι.
Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν σηκώθηκα, μετά από το ατύχημα που προκάλεσε ο ανεγκέφαλος μπροστινός μου, ήταν "γιατί με γυροφέρνει;;;"

Στα 13 χρόνια που οδηγώ μηχανάκι δεν είχα ξανά ατύχημα (μόνο πριν δύο χρόνια που ενώ ήμουν σταθμευμένη έπεσε πάνω μου ένας παππούς με το αυτοκίνητο του) και τώρα μέσα σε δέκα μέρες 2 τροχαία!!!
Χωρίς να φταίω.

Από χθες βράδυ είμαι συσκευασμένη και ετοιμοπαράδοτη! Μόνο ο φιόγκος μου λείπει.
Το δεξί μου πόδι είναι στον νάρθηκα ως το γόνατο και από το γόνατο και πάνω μόνο με επιδέσμους. Το δεξί μου χέρι αμπαλαρισμένο επίσης.
Ευτυχώς έχω πάθει μόνο κακώσεις και όχι σπασίματα.

Παίρνω τώρα την πατερίτσα μου για να διασχίσω την τραπεζαρία και να φτάσω σε ένα τέταρτο στον καναπέ όπου θα σαπίσω τις επόμενες τουλάχιστον δέκα μέρες αναρρωτικής άδειας.


(μόνο τα δάχτυλα των ποδιών μου είναι εκτός συσκευασίας και όποτε τα βλέπει η Χαρά τρέχει να τα γλύψει... σρλουπ!)

Saturday, May 05, 2007

Έχασα επεισόδια

Νέα βιβλία από μπλόγκερς, έκθεση βιβλίου, αμέτρητοι νέοι μπλόγκερς, παγκόσμια ημέρα ελευθεροτυπίας, μπλόγκερ πάρτυ... και πόσα ακόμα που δεν έχω μάθει.
Έχασα πολλά επεισόδια από την μπλοκόσφαιρα.

Πολύ δουλειά στο γραφείο, λίγος χρόνος για μένα, πολύς ο ήλιος που θέλω να με ζεστάνει, πολλά τα χάδια που θέλω να δώσω στην Χαρά, ένα άσχημο ατύχημα με το μηχανάκι και ένας περίεργος πόνος που με ταλαιπωρεί και θέλει εξετάσεις.

Χαρά η άσχημη!!!

Χαρά η όμορφη και ...

... Χαρά η άσχημη!

(σε μια επίσκεψη στον κτηνίατρο για μερικά ράμματα, την κούρεψαν κατά λάθος!)