"Οι Αποδείξεις" από το Χημείο του Παρακράτους

Επειδή δεν μπορούσα να πιστέψω τις χθεσινές "Αποδείξεις" του Ευαγγελάτου αποφάσισα να κάνω την δική μου έρευνα.

Ξύπνησα, λοιπόν, χαράματα και πήγα στο Κορωπί για δειγματοληψία.
Ακολούθησα το κοπάδι στην πρωινή του βόλτα. Ο βοσκός τα πήγε σε έναν καταπράσινο λόφο με λουλουδάκια και χαμομήλι.
Τα ζώα όμως δεν ήταν και τόσο ζωντανά. Μου φάνηκαν κακόκεφα. Μασούσαν το τριφύλλι μηχανικά και μερικά σφύριζαν αδιάφορα.
Λίγη ώρα αργότερα ο βοσκός τα οδήγησε στο πίσω μέρος του λόφου, όπου υπήρχε μια "παιδική χαρά"
Τα πρόβατα βελάζανε ενθουσιασμένα.

Εικόνες απαράμιλλης ομορφιάς. Δύο χαριτωμένα αρνάκια έκαναν χούλα χουπ με ένα παλιό λάστιχο αυτοκινήτου. Κάποια άλλα έπαιζαν κρυφτό ανάμεσα στις καταπράσινες σακούλες σκουπιδιών.
Μια μικρή παρέα, κρυφά από τις μανάδες τους, έγλειφαν μπαταρίες. (Αχ, συγκινήθηκα, θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια)
Το κριάρι ερωτοτροπούσε με μια μπέλο προβατίνα πίσω από έναν σωρό με ζάντες. Μια ασπρόμαυρη με την φίλη της, με το κομμένο αυτί, τραβώντας τα καροτσάκια τους ψώνιζαν από τον πάγκο με τα σάπια της λαϊκής.

Όταν απομακρύνθηκε ο βοσκός, για την ανάγκη του, βρήκα την ευκαιρία να εισχωρήσω στο κοπάδι. Τα τσοπανόσκυλα δεν με ενόχλησαν καθώς είχαν βάλει την μουσούδα τους σε πεταμένους κουβάδες με βενζινόκολλα και μαστούρωναν.

Κατάφερα να αρμέξω μια προβατίνα που απολάμβανε το γεύμα της δίπλα από το πτώμα μιας παλιάς της φίλης, που την χάσανε πέρυσι όταν ήπιε νερό από το πηγάδι.
Γέμισα το μπουκαλάκι με γάλα, μάζεψα άγρια ραδίκια, έκλεψα 2 μαρούλια από τον διπλανό κήπο και επέστρεψα στο Χημείο μου.
Από τότε κάνω συνεχώς αναλύσεις αλλά δεν βρίσκω τίποτα ύποπτο.
Ούτε διοξίνες, ούτε μόλυβδο, ούτε χρώμιο.
Για τους δύσπιστους να τονίσω πως το Χημείο του Παρακράτους είναι διαπιστευμένο από το Μασατσιούτσες Κρεντιτέισον Ίνστιτουτ.

Βασισμένη στα αποτελέσματα της έρευνας μου καταλήγω στο εξής συμπέρασμα: "Οι χωματερές και τα εργοστάσια ουδεμία επίπτωση έχουν στο περιβάλλον. Επίσης η γη είναι επίπεδη, δεν είναι στρογγυλή".
Οι αποδείξεις μου είναι στην διάθεση σας.

.........

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αυτές οι μελανές περιπτώσεις αποτελούν εξαίρεση και όχι κανόνα. Οι εταιρείες τροφίμων, πιστεύω πως, καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια για να βελτιώνουν συνεχώς την ποιότητα τους.
Επίσης, το γάλα που πίνουμε προέρχεται κυρίως από ευτυχισμένες προβατίνες και ροδομάγουλες αγελάδες που ζουν και βασιλεύουν στην επαρχία.

Την ευθύνη, στην συγκεκριμένη περίπτωση, την μοιράζονται πολλοί. Ο Δήμος που διατηρεί την παράνομη χωματερή, ο βοσκός που βόσκει εκεί το κοπάδι του, ο αγρότης που καλλιεργεί εκεί τον κήπο του και η εταιρεία γάλακτος που δεν κάνει αυστηρούς ελέγχους στις κτηνοτροφικές μονάδες απ' όπου προμηθεύεται το γάλα.

Τι ωραία τα λέω από εδώ. Αν ήμουν στην εκπομπή για να πω την τελευταία πρόταση που αποτελείται από 40 λέξεις (εντάξει βγήκε μεγάλη πρόταση, τι να κάνω) θα με είχε διακόψει ο Ευαγγελάτος 18 φορές. Άσε που φοβάμαι μην με έβαζε να πιω το γάλα.

λα λα λα το γάλα μου το πίνω
καθόλου δεν αφήνω λα λα λα