"Το ντουλάπι με τα μπινελίκια"

Γουστάρεις να σου δίνουν μπινελίκια...
Τα ζητάς απεγνωσμένα σε ευαίσθητες στιγμές (και καλά) υπογλυκαιμίας...σε στιγμές μπυροκατάνυξης ή ουϊσκοκατάνυξης...όταν τα ξεκινάς δεν μπορείς να σταματήσεις....θέλεις κι' άλλο, κι' άλλο...

Σεμνά και ταπεινααααά, μην είστε πονηροιιιί... εξηγούμε:
Στην κατηγορία των μπινελικίων ανήκουν πάσης φύσεως

• σοκολατοειδή (μαύρες, άσπρες, σκέτες, με φουντούκια, με φράουλα κτλ)
• σοκοφρετοειδή,
• κρουασανοειδή,
• μπισκοτοειδή.
• κίςς (all time classic)
• τσόκο μπλούμ,
• ντέρμπι,
• πατατοειδή,
• γαριδάκια (φουντούνια αγαπημένα)
• ξηροκάρπια (φουντούκια,φουντούκια φουντούκια)

Το "ντουλάπι με τα μπινελίκια" είναι το πάνω-γωνιακό, δίπλα από το ντουλάπι με τα ποτήρια, με το λευκό πορτάκι.

Το "ντουλάπι με τα μπινελίκια" μου είναι πάντα άδειο.

Καμιά φορά στο super market στεκόμαστε με τον Nick μπροστά απο το μεγααααάλο ράφι με τα μπινελίκια και τα χαζεύουμε. Γιάμ-γιάμ...αλλά δεν βαριέσαι είμαστε fitness εμείς....δεν τα τρώμε από άποψη και λόγω τρόπου ζωής....ωραία η φιλοσοφία μας αλλά όταν πιάνει η λυγούρα να την χέ!ω.

Τσουλώντας το καρότσι για το ράφι με τους τόνους ρίχνουμε συνθηματικές ματιές ο ένας στον άλλον και με συνομωτικό χαμόγελο γυρίζουμε τρέχοντας, διαλέγουμε στα κλεφτά από ένα μπινελίκι, το οποίο θα μοιραστούμε σε στιγμές αδυναμίας κάποια στιγμή στο σπίτι, και ξαναφεύγουμε τρέχοντας προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Εγώ συνήθως διαλέγω σοκοφρετοειδή-αγαπημένα μου και ο Nick συνήθως κάτι μικρό...οι τύψεις τον βαραίνουν....."ρε μωράκι αφού το παίρνεις που το παίρνεις ... πάρε κάτι μεγαλύτερο και πιο σοκολατένιο" γκρινιάζει το γκρί-γκρί του.

Την ίδια μέρα κιόλας τα τρώμε δίχως τύψεις...

Το "ντουλάπι με τα μπινελίκια" παραμένει άδειο.

Μιά επίσκεψη στην φίλη μου την sparilius-sparilius είναι σαν επίσκεψη σε παιδικό πάρτυ.

Ένα σας λέω...έχει τρία "ντουλάπια με μπινελίκια"!!!

Το ένα είναι για τα γλυκά μπινελίκια....πάνω από τον απορροφητήρα. Όταν το ανοίγω είναι σαν να είμαι στο super market στο γνωστό μεγαααάλο ράφι. Θυμάμαι πώς πρέπει να πάρω απορρυπαντικά, χαρτί τουαλέτας και ρύζι...και μετά επανέρχομαι...είναι απλώς το "ντουλάπι με τα μπινελίκια" της sparilius.

Οποία τάξη επικρατεί εκεί μέσα....καμιά δεκαπενταριά σοκοφρέτες κανονικές, η μία πάνω στην άλλη...άλλες τόσες με φουντούκια. Δίπλα ακριβώς οι κίςς, παραδίπλα τα τσόκο- μπλούμ. Όλα τοποθετημένα με ευλάβεια.

Το δεύτερο "ντουλάπι με τα μπινελίκια" τα αλμυρά είναι απέναντι ακριβώς. Ο χορός των τριγλυκεριδίων....είναι τόοοοσα πολλά που αν ανοίξεις με θάρρος το πορτάκι σου πετάγονται κατά πάνω σου. Φουντούνια, δρακουλίνια, πατατάκια με διάφορες γεύσεις, ποπ κόρν και πιτσίνια.

Το τρίτο είναι "ντουλάπα με μπινελίκια" περιλαμβάνει ότι και το δεύτερο κατά σειρά απαγορευμένο ράφι στο super market: τα αναψυκτικά και τις μπύρες.

Πόσα αναψυκτικά μπορείς να θυμηθείς;;; Εκεί μέσα υπάρχουν όλα!!! Σε όλες τις γεύσεις και σε όλα τα μεγέθη.

Μισό...έρχομαι....

.

.

.

.

.

Μια ματιά στο "ντουλάπι με τα μπινελίκια" μου έριξα αλλά παραμένει άδειο. Έβαλα μόνο ένα κρύο χυμό (όχι μπανάνας) να μου φύγουν οι καημοί.

Άνθρωπος είμαι και εγώ, δεν είμαι από πέτρα...ραγίζω, σπάω....ένα δάκρυ κυλά στο πρόσωπο μου....θέλω και εγώ πού και πού τα μπινελίκια μου.