Monday, July 11, 2005

Ανάσκελα Όνειρα

Η στάση του "νεκρού" ήταν η αγαπημένη μου κάποτε.
Ανάσκελα, τεντωμένο σώμα και χέρια σταυρωμένα στην κοιλιά.
Ο ύπνος ερχόταν γρήγορα.

Πριν σταυρώσω τα χέρια μου, συνήθιζα να σηκώνω το ένα χέρι ψηλά, μέχρι να μουδιάσει.
Ένοιωθα το αίμα να κατεβαίνει σιγά σιγά ... μια γλυκιά απόλαυση.
Την έκοψα βίαια αυτήν την συνήθεια γιατί ένα βράδυ μου συνέβει το εξής απίστευτο: αποκοιμήθηκα με το χέρι σε όρθια στάση (πράγμα σπάνιο γιατί κοιμάμαι πολύ δύσκολα). Άδειασε το χεράκι μου από αίμα, μούδιασε, έγινε σαν ξένο σώμα και τελικά έπεσε πάνω στο κεφάλι μου. Μέσα σε ουρλιαχτά πετάχτηκα από το κρεβάτι και ξύπνησα και όλους τους υπόλοιπους.
Φώναζα και έβριζα μέσα στον πανικό μου, η γιαγιά μου έφερε αγιασμένο νερό, θα νόμισε οτι μπήκε ο έξω-από-εδώ μέσα μου νυχτιάτικα.
Δεν καταλαβαίναμε τι με χτύπησε, ψάξαμε όλο το δωμάτιο.
Μέχρι που έπιασα το δεξί μου χέρι. Ήταν παγωμένο και δεν το ένοιωθα.
Τότε κατάλαβα... και έκοψα ακόμα μια αγαπημένη μου συνήθεια.

Στην στάση του "μακαρίτη" είδα τους μεγαλύτερους εφιάλτες.
Ο πρώτος σοκαριστικός που θυμάμαι ήταν όταν πήγαινα στην 3η Λυκείου.
Μια μαυροφορεμένη γυναίκα ήταν από πάνω μου και με έπνιγε με μίσος.
Δυσκολεύτηκα να ξυπνήσω. Ήμουν ανάσκελα και μουδιασμένη, για αρκετά λεπτά δεν μπορούσα να κουνηθώ.
Ένοιωσα πως το είχα ζήσει και όχι πως το είχα ονειρευτεί.

Λίγο καιρό αργότερα ήμουν στο αυτοκίνητο στην θέση του συνοδηγού, οδηγούσε ο πατέρας μου και στο πίσω κάθισμα η κολλητή μου.
Ξαφνικά κόπηκε ο δρόμος και πέσαμε σε ένα μαύρο κενό.
Ξύπνησα ιδρωμένη και ανάσκελα.
Άρχισα να σκέφτομαι μήπως έπρεπε να αλλάξω στάση ύπνου.

Στην θέση του συνοδηγού ξανά (ούτε στον ύπνο μου δεν έχω πάρει δίπλωμα ακόμα) και ο οδηγός ο Nick.
Σκοτάδι παντού.
Σε μια απότομη στροφή φύγαμε ευθεία και πέσαμε σε γκρεμό.
Ένοιωθα να πέφτω, να πεθαίνω.
Έπιασα το χέρι του Nick, είπα "σ' αγαπώ, πεθαίνουμε"
(είχε και ρομαντισμό το όνειρο, δεν λέω)
πετάχτηκα όρθια, ουρλιάζοντας δυνατά, καταϊδρωμένη και χωρίς ανάσα.

Τότε αποφάσισα να το ρίξω στα μπρούμυτα.
Η στάση "ο σκοτωμένος" ή αλλιώς "με πάτησε το τρένο"... με τα χέρια κάτω από τους μηρούς και το κεφάλι δεξιά με βόλεψε αρκετά.

Συνέχισα να βλέπω εφιάλτες αλλά ποτέ ξανά τόσο τρομακτικούς.
Σαν να γλίτωσα.

Τα θυμήθηκα όλα αυτά προχθές που με φιλοξένησε η κολλητή μου sparilious.
Αναγκάστηκα να κοιμηθώ ανάσκελα γιατί δεν μπορούσα να ανασάνω από την ζέστη.
Και ο εφιάλτης ξαναγύρισε.
Συγκεχυμένο όνειρο αλλά τρομακτικό... μου κόπηκε πάλι η ανάσα.

Καλύτερα "σκοτωμένος" παρά "νεκρός".

28 comments:

Stefanos said...

Γουστάρω να διαβάζω για εφιάλτες :) κάποια στιγμή θα γράψω και εγώ ένα ποστ για τους δικούς μου :) αλλα μετά θα μου κοψετε την καλημέρα :)

alex said...

Περιλαμβάνει θυσίες κοριτσιών και τελετές;
Φόνους;
Βιασμούς;
Περιμένω το ποστ σου :)

twocows said...

Ακριβώς ίδιο ήταν και το πρώτο όνειρο που θυμάμαι ποτέ να είχα. Πρέπει να ήμουν 5 χρονών και να έπεσα μετά από το κρεβάτι.
Το καλύτερο είναι να συνειδητοποιείς ότι ονειρεύεσαι όταν έχεις τουε εφιάλτες σου και μετά να εξαφανίζεις τους εχθρούς σου.
Είχες και συνεχόμενα θρίλερ που κρατούσαν πολλά βράδια; Άλλα όνειρα που να πέφτεις από ψηλά;

Stefanos said...

Ο πιο σύνηθης περιέχει πολύ αίμα.Θυμάσαι το avatar μου με τα δάκρυα απο αίμα? ε απο αυτο τον εφιάλτη βγήκε... :)

λεμόνι δίχως όνειρα said...

Τελευταία βλέπω και εγώ εφιάλτες.
Στον τελευταίο είδα ένα κοριτσάκι που έψαχνε την μητέρα του. Κάποιος βρήκε το κοριτσάκι και υποσχέθηκε να το βοηθήσει.
Ο κάποιος την πάει σε ένα σπίτι και της λέει ότι η μητέρα της είναι στο διπλανό δωμάτιο, αλλά κάλά θα κάνει να φορέσει αυτό το παλτό για να είναι όμορφη όταν την δει. Της δίνει το φόρεμα σε μια από αυτές της θήκες για σακάκια, και ο κάποιος φεύγει από την σκηνή.
Το κοριτσάκι τρέχει στο μέσα δωμάτιο, ενώ ανοίγει την θήκη και φοράει το παλτό.
Ξαφνικά βλέπει ότι βρίσκεται πάνω σε σκηνή θεάτρου με μερικές εκατοντάδες κόσμου να την κοιτούν.
ΤΟΤΕ καταλαβαίνει ότι το παλτό έχει μια μυρωδιά που κάτι της θυμίζει. Είναι η μυρωδιά της μητέρας της. Το παλτό είναι φτιαγμένο από το δέρμα της μητέρας της.
Ουρλιάζει όπως δεν ούρλιαξε ποτέ, ο κόσμος χειροκροτεί και εγώ ξυπνάω γιατί είμαι το κοριτσάκι.

Δεν έχω λεφτά για ψυχολόγους, μην την ψάχνετε...

twocows said...

Πρέπει να έχει σχέση με τη παιδική σου ηλικία. Κάτι σου συνέβη πρόσφατα που σου ξύπνησε μια ανάμνηση στο υποσυνείδητο. Το ότι ο κόσμος χειροκροτεί ίσως σου δείχνει έτσι το υποσυνείδητο σου να μην δώσεις σημασία τόσο πολύ στα πρόσωπα και τις πράξεις τους, επειδή είναι απλώς ηθοποιοί, αλλά να κοιτάξεις τι συβολίζει που κρύβει, ίσως το τι συναισθήματα σου προκαλεί;

λεμόνι δίχως όνειρα said...

Τρόμο...

twocows said...

Κάτι άλλο παίζει, αν ήταν μόνο τρόμος τότε θα ξυπνούσες εκείνη τη στιμή που ούρλιαξε το κοριτσάκι, αλλά περίμενες να χειροκροτήσουν πρώτα. Μίλησες για μυρωδιές, μήπως τελευταία βρέθηκες σε ένα χώρο που είχε ίδια μυρωδιά ή είχες στα χέρια σου αντικείμενο που με τη μυρωδιά του σου ξύπνησε αναμνήσεις. Επειδή είναι κάτι φρικιαστικό δεν χρειάζεται να αποστρέφεσαι από αυτό και να το ξεχάσεις, απλώς μερικές φορές μόνο έτσι μπορεί να σου τραβήξει το ενδιαφέρον το υποσυνειδητό σου για κάτι που θέλει να σου πει/θυμήσει.

Κατάντησα κουραστικός ε; Οκ σταματάω :P

twocows said...

(α επίσης προσπάθησε να θυμηθείς όλα τα συναισθήματα σου όταν υπήρχε αυτή η μυρωδιά)

twocows said...

Υπάρχει περίπτωση να μην το πρόσεξες καν γιατί βιαζόσουν ή κάτι τέτοιο, αλλά να έμεινε στο μυαλό σου όμως. (in real life i mean) Όλα αυτά είναι εικασίες απλώς

λεμόνι δίχως όνειρα said...

(Ω ρε, ΚΑΙ ψυχανάλυση στο monitor. Πρωτοποριακό or what???)
1) Ναι, ΟΚ, ΟΛΑ έχουν σχέση με την παιδική ηλικία, χαίρω πολύ...
2) Τα χειροκροτήματα με ουρλιαχτό ήταν παράλληλα. Θυμάμαι να ΠΡΟΣΠΑΘΩ να ξυπνήσω και να μην μπορώ
3) Δεν ήταν ακριβώς "μυρωδιά μητέρας" όσο "αίσθηση μητέρας".
4) Τώρα που το σκέφτομαι, το παλτό δεν ήταν κατεργασμένο δέρμα. Ήταν ματωμένο λες και μόλις ξεριζώθηκε από το σώμα. Η κουκούλα ήταν τα μαλλιά της όμως. Ήταν όμως μακρυά και ξανθιά, ενώ η μητέρα μου ποτέ δεν είχε τέτοιο μαλλί.
5) Παρακολουθούσα το σκηνικό από "έξω", όχι από τα μάτια του κοριτσιού. Παρόλαυτα, ΕΝΙΩΣΑ ότι ένιωσε το κοριτσάκι.

Καλά, τα παραπάνω μπορεί να σημαίνουν ένα σωρό πράγματα. Μπορεί και να σημαίνει ότι με πείραξε το βραδυνό μου...

Τι το ψάχνεις... :-)

alex said...

twocows: δύο είναι τα όνειρα που βλέπω συχνά εδώ και αρκετά χρόνια.
Το πρώτο είναι οτι τηλεφωνώ κάπου και παίρνω συνεχώς λάθος νούμερο, πολλές φορές.
Και το δεύτερο οτι χάνω τα παπούτσια μου.
Λες να έχω κάτι σοβαρό; :P

Λεμόνι δίχως όνειρα: καλώς τον στο ταπεινό μου blog :)
Έχουμε και δωρεάν ψυχανάλυση απο τον twocows όπως βλέπεις :)
Περίεργο όνειρο βλέπεις...

estarian: θελω λεπτομέρειες...για να σε ψυχολογήσω :)

λεμόνι δίχως όνειρα said...

@alex: Ναι, δεν μου έφτασε που χέζω στο δικό μου μπλογκ, ήρθα και από εδώ να κάνω την ανάγκη μου. :-)

Αυτό με τα παπούτσια πάντως, πρέπει να δηλώνει ανασφάλεια. Παρόμοιο όνειρο που έχω δει ΠΟΛΛΕΣ φορές είναι ότι βρίσκομαι ξαφνικά στο πάρκο της παιδικής μου γειτονιάς ξυπόλυτος και τρέχω σπίτι πριν με δει κανείς...

@estarian: Αυτό με το αίμα από τα μάτια το έχω δει επίσης πολλές φορές και εγώ... Το έχω συνδέσει με αυτοκαταστροφή αν και πιστεύω ότι την ιδέα την πήρα από μια σκηνή στην ταινία Outbreak, όταν η πρωταγωνίστρια προσβλήθηκε από ένα ιό που προκαλεί "λιώσιμο" στα εσωτερικά όργανα, εξού και η αιμοραγία από παντού, μαζί και τα μάτια...

twocows said...

Λεμόνι: Αν το ψάξεις περισσότερο μπορεί να θυμηθείς κι άλλα πράγματα. Έτσι μπορείς να βρείς κάτι που θα σε βοηθήσει. Λογικό να το έβλεπες από μακρυά γιατί μπορεί να παρά είναι παλιό το γεγονός. (Λες να ονειρεύτηκες πως ήσουν πίσω στη μήτρα; LOL! Το μαλλί μη σε αφήσει να μπερδέψει είναι της ηθοποίου εξάλλου!) βασικά αυτή η συζήτηση κάνει καλό γιατί σας βοηθάει να δίνετε περισσότερο σημασία στα όνειρα και την επόμενη φορά να τα θυμόσαστε με περισσότερες λεπτομέρειες!
(τα 'χω παίξει; μπορεί :P)

Πού ήμασταν; Α ναι! alex:
Φοβάσαι ότι δεν θα βρίσκεις κάποιο άτομο που θα χρειάζεσαι κάποια στιγμή; Χάνεις παπούτσια; Χμμ αυτό μου θυμίζει τα όνειρα που βλέπουμε συχνά που φοράμε παντόφλες ή τίποτα και βγαίνουμε έξω, μιλάμε για πολύ ντροπή ε;

Μερικές φορές είναι δύσκολο να τα ψυχαναλύσεις μόνος σου τα όνειρά σου γι'αυτό πρέπει να πέρνεις και δεύτερη/τρίτη γνώμη. Παντώς γενικά ακολούθα το ένστικτο σου, κι όχι τους ονειροκρίτες!

λεμόνι δίχως όνειρα said...

Δηλαδή ο ονειροκρίτης του Cosmopolitan δεν είναι έγκυρος; Με σοκάρεις!

twocows said...

:P άσε μην αρχίσω και για τον καζαμία :-|

alex said...

Ποτέ μου δεν έχω διαβάσει ονειροκρίτες, δεν με αφορούν.
Συνήθως τα όνειρα έχουν σχέση με τους φόβους, τις ανησυχίες, τα θέλω μας, τα ένστικτα μας...κτλ.
Ίσως γι' αυτό μερικές φορές "βγαίνουν" αληθινά...γιατί προέρχονται από το ένστικτο μας ή την διαίσθηση μας (ξέρω και 'γω...μπορεί να λέω και βλακείες, ψυχολόγος δεν είμαι)

Όταν προσπαθώ να δω από που προήλθε ένα όνειρο πάντα βρίσκω μια σκέψη που έκανα πριν κοιμηθώ ή κατά την διάρκεια της μέρας που με οδήγησε στο συγκεκριμένο όνειρο.

Ή πάλι ο φόβος της απώλειας να μου φέρνει τους εφιάλτες.

Ή απλώς το σώμα μου μουδιάζει απο την ίδια στάση για πολύ ώρα και με τους εφιάλτες με αναγκάζει να ξυπνήσω για να αλλάξω πλευρό (αυτό είναι και το πιο πιθανό)

alex said...

Λεμόνι είσαι ευπρόσδεκτος να κάνεις όποια ανάγκη σου και εδώ :)

Twocows μάλλον άγχος φανερώνουν τα όνειρα μου με τα λάθος τηλέφωνα και τα χαμένα παπούτσια...και από άγχος έχω πολύ...αν θες σου δίνω λίγο :P

twocows said...

Όχι να μου λείπει, μου φτάνει το δικό μου :P

twocows said...

Να είδατε τι μου κάνατε τώρα; Είδα κι εγώ έναν εφιάλτη. Ήθελα να συμμετέχω τόσο πολύ σε ένα τρακάρισμα. Τουλάχιστον να ακουμπήσει το αμάξι (είναι σχεδόν διαλυμένο και θέλει διορθωσούλα). Πολύ άγχος για το αμάξι, πολύ άγχος για μια κοπελιά. "Όλα θα φτιάξουν μου λέει ένας τερατόμορφος γίγαντας", με ρωτάει "Θέλεις όλα να φτιάξουν;" κι εγώ του απαντάω καταφατικά. Τότε συνεχίζει να λέει "Θα απελευθερωθείς. Όμως δεν θα μιλήσεις μετά" φυσικά εγώ λέω κανένα πρόβλημα. "Δεν θα μιλάς" επιμένει, έτσι νομίζεις σκέφτομαι. Αρχίζουν να του πετάνε με ένα σωλήνα κρύο υγρό, σαν ρευστό άζωτο ήταν. Αλλά τα μούτρα ήταν πολύ μεγάλα και αργούσε η διαδικασία. Σκεφτόμουν ότι για αυτόν θα ήταν σαν να του κάνανε κρυοπληξία, σαν μικρές καρφίτσες να μπαίνουν στο πρόσωπο του. Σιγά - Σιγά ακινητοποίηθηκε και ξάπλωσε ανάσκελα. Χα! Ευτυχώς τελείωσε. Όμως τότε ξαφνικά άνοιξε τα μάτια του. Με κοίταξε κατευθείαν στα μάτια. Ανατρίχιασα. Σηκώθηκε προς το πάνω και ήρθε προς το μέρος μου καλύπτοντας όλο το σώμα μου. Τα τεράστια χέρια του τείνανε προς το στόμα μου. "Είπαμε ότι δεν θα μιλήσεις!" είπε με μια δυνατή φωνή. Όχι! Τι παει να κάνει. Κι άρχιζε να σχηματίζει τα δάχτυλα του σαν μια τεράστια δαγκάνα προσπαθόντας να μπει μέσα στο στόμα μου και να τραβήξει τη γλώσσα μου, να τη κόψει. "Μη!" φώναξα, πανικοβλημένος "Σταμάτα!" "Μη!" Με άκουγα μέσα από τον ύπνο μου. Ονειρεύομαι. Ναι σίγουρα ονειρεύομαι, δεν συμβαίνει αυτό το πράγμα. Ξύπνησα, ιδρωμένος.

Ευτυχώς μετά όταν ξανακοιμήθηκα είδα ένα καζίνο που όταν έβαζες τα λεφτά σου μετά κέρδιζες μπλε ζαχαρωτά φτιαγμένα από όπιο.

alex said...

twocow κατακαϊμένε είχε υπόθεση βλέπω ο εφιάλτης σου.
Μην προσπαθήσεις να την αναλύσεις...δύσκολο όνειρο, δεν το γράφεις σενάριο για ταινία καλύτερα; :)

twocows said...

Έχει περάσει από το μυαλό μου. Συνήθως τα όνειρα μου έχουν πλοκή και διάλογο. Τώρα απλώς τα καταγράφω κάτω.

The wise Aineolach said...

Oi dikoi moy efialtes einai mikroi kai grhgoroi.Proxthes perpatousa kapou kai ksafnika paw na gurisw aristera kai enas anthrwpos agnwstos se emena (skouros kai me moutsouna entomou) phge na me faei.Ekei ksupnhsa.

(ntaksei kserw pws eimai gia fagwma alla xathhke o kosmos enas rouvas,enas parthenhs,enas brad pitt sthn telikh re aderfe.)

alex said...

Έλα ντε βρε wise...μα με μουτσούνα εντόμου και εσύ; :)

Stefanos said...

(Γμτ μα που έχασα τη μάσκα εντόμου που είχα...)

@λεμονι : δεν ειναι μονο το αίμα απο τα μάτια, έχει υπόθεση το έργο.. :)

alex said...

Πες την μας βρε Στέφανε...ή καλύτερα κάντην πόστ.

Stefanos said...

Το χω κάνει ηδη ποστ, ειναι καπου στα πρώτα μου..

Anonymous said...

I have been looking for sites like this for a long time. Thank you! cosmetic marketing sales m-38 jeep photos 1958 golf gift toronto model agentcy Adolph rhinoplasty Sunglasses mp3 player sd memory card formatting Pamela anderson beaver Juliet huddy upskirt Discount drug ionamin dialectical model Infiniti g35 cost Pre teen hardcore pthc Meridia guide Mitel 5220 ip phone http://www.running-for-weight-loss.info/Ceramic_paintball_barrels.html gleaner model f Insinger dish washers Web cam traffic Call foot fetish babes