Χυδαία πραγματικότητα

Οι ορισμοί είναι από το Μείζον Ελληνικό Λεξικό.

Στις παρενθέσεις οι ορισμοί είναι από την χυδαία πραγματικότητα, όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ.

Δημοκρατία: πολίτευμα λαϊκής κυριαρχίας, όπου ο λαός κυβερνά με αιρετούς αντιπροσώπους του: στη δημοκρατία, αυτός που βάνει το νόμο είναι ο ίδιος ο λαός, με την εξουσία που δίνει στους καλύτερους, κι όχι ο τύραννος (Π. Πρεβελάκης)

(Η δημοκρατία δεν εισάγεται, δεν εξάγεται, δεν προσφέρεται με βόμβες, δεν ανατινάζει λεωφορεία. Στην δημοκρατία δεν κάνουμε ότι μας λέει ο Μπούς, ο Μπλέρ και οι λοιποί τύραννοι. Για την δημοκρατία παλεύουμε εμείς οι ίδιοι)

Τρομοκρατία: επικράτηση με τον τρόμο η διακυβέρνηση με σκληρά και βίαια μέσα η χρησιμοποίηση βίας ή και απειλών βίας, ιδιαίτερα για πολιτικούς σκοπούς

(Τρομοκρατία των καμικάζι - Τρομοκρατία των μεγάλων δυνάμεων, σαν ίδια μου μοιάζει, φαύλος κύκλος)

Πόλεμος: ένοπλη σύγκρουση μεταξύ κρατών ή εθνών μάχη

(Πόλεμος σύμφωνα με τις μεγάλες δυνάμεις: "σας γαμώ τα σπίτια", "αναπνέει ακόμα, σκότωσε τον", "ανατινάζομαι")

Θάνατος: η παύση των ζωικών λειτουργιών ενός οργανισμού.

(Θάνατος: το μωράκι στην μεγάλη κάσα ρε μαλάκες δολοφόνοι)

Ακρωτηριασμός: αποκοπή των μελών από το σώμα ανθρώπων ή ζώων

(πετσοκόψιμο μωρών, νέων, ηλικιωμένων, κομμένα χέρια, πόδια, βγαλμένα μάτια, σπασμένα κεφάλια, ποτάμια αίμα απο παντού ρε ζώα-παλιάνθρωποι)

Νεκρός: ο χωρίς ζωή, πεθαμένος, άψυχος, χωρίς ζωντάνια ή κίνηση

(νεκρός Ιρακινός, νεκρός Αμερικάνος, νεκρός Αφγανός, νεκρός Ισπανός, νεκρός Άγγλος, νεκρός Σέρβος, νεκρός Τσετσένος, νεκρός Αλβανός, νεκρός Έλληνας.

Νεκροί είμαστε όλοι ίσοι και ίδιοι αλλά είναι αργά)

Θρήνος: κλάμα απαρηγόρητο, μοιρολόι

(ακούγεται από μανάδες, πατεράδες, αδέρφια, γιαγιάδες, παππούδες, φίλους, αγνώστους και είναι ο ίδιος βαθύς πόνος η αιτία)

Μέλλον: ο χρόνος μετά το παρόν

(Μέλλον αβέβαιο, βαμμένο κόκκινο)

(Σε ορίζω, σε βαφτίζω αλλιώς γιατί έχω αλλάξει, γιατί τώρα πια είμαι χυδαία πραγματικότητα)