Βροουυμμμ Βροουυυμμμ #2

Τι θα γίνει με τους παππούδες;;;

Ετών 72, μυωπία 5 βαθμών και ακουστικό βαρηκοΐας με μηχανάκι προπολεμικό, έχοντας πιει τα τσιπουράκια του
βρήκε στόχο τον μονάκριβο μου αδερφό με την μηχανή.

Απόγευμα Σαββάτου, στο σπίτι των γονιών μου…να πίνουμε καφέ και να σαχλαμαρίζουμε.
Παίρνει την μηχανή για μια κοντινή διαδρομή…σε πέντε λεπτά θα επέστρεφε.
Άντ’ αυτού σε πέντε λεπτά χτύπησε το τηλέφωνο
« σας παρακαλώ ελάτε, χτύπησα»

Πανικός;;; Σοκ;;; Παράλογο;;;

Ευτυχώς η λαχτάρα μας ήταν μεγαλύτερη από τα τραύματα του.
Χτυπημένα χέρια πόδια, χωρίς ευτυχώς κατάγματα…και το σημαντικότερο ανέπαφο κεφάλι. Τριάντα εκατοστά από την κολώνα της ΔΕΗ δεν είναι πολλά…αλλά ήταν αρκετά, ήταν σωτήρια.

Ο κακόμοιρος και δύστυχος παππούς (που κατά τα άλλα αλλάζει πορεία χωρίς να κοιτάξει) αιμορραγούσε στο δρόμο.
Κόσμος από πάνω του να φωνάζει
-πάει ο παππούς πέθανε…ρε τον μπάρμπα Στάθη τα τίναξε
-όχι ρε αναπνέει…
-σώπα ρε…πάει σου λέω…

Ευτυχώς το ακουστικό του παππού είχε φύγει από το αυτί του γιατί μπορεί να την γλίτωσε από το ατύχημα αλλά θα πήγαινε από καρδιά με αυτά που θα άκουγε.
-Τι με χτύπησε;;; τι με χτύπησε;;;
-άντε ρε ζει…
-πέσε το δεκάευρω… στα είπα εγώ.

Από όσο γνωρίζω ο παππούς βρίσκετε στο σπίτι του τώρα πια…χαλαρώνει και κάνει σχέδια για νέες μηχανοπεριπέτειες.

Ο μονάκριβος μου θα ταλαιπωρείται για λίγο καιρό με τα ράμματα και τις αλλαγές αλλά μικρό το κακό. Σαν τον Ρόμποκοπ είναι με τα χέρια δεμένα και τεντωμένα μπροστά. Πάλι καλά…ευτυχώς…δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω την τύχη του μέσα στην ατυχία του.

Ευτυχώς ήμουν Γιάννενα…θα είχα τρελαθεί αν ήμουν εδώ και το μάθαινα.
Τίποτα και κανείς δεν θα μπορούσε να με σταματήσει από το να πάω.
Αδυναμίες βλέπεις…..

Σέβομαι και είμαι πάντα ευγενική με τους παππούδες και τις γιαγιάδες…. με την προϋπόθεση ότι δεν κρατούν τιμόνι.
Γίνομαι σκληρή αλλά είναι πραγματικά εγκληματικό να επιτρέπεται να οδηγούν όταν δεν είναι ικανοί.
Δεν φταίει κανένας να χτυπήσει … να μείνει ανάπηρος…να σκοτωθεί από λάθος κάποιου άλλου…κάποιου ανίκανου να οδηγεί με όλες τις αισθήσεις, με καθαρή σκέψη, με γρήγορα αντανακλαστικά.
Είναι άδικο…εγκληματικό!!!

Πριν λίγο καιρό ήμασταν σε μια τράπεζα περιμένοντας την σειρά μας.
Δίπλα μας κάθονταν ένας παππούς…μας ζήτησε βοήθεια να συμπληρώσει κάτι έντυπα.
Δεν έβλεπε Χριστό !!!
Πολύ ευγενικό το μωρό μου…έγραφε έγραφε… ηλικία όνομα διεύθυνση κτλ…στο τέλος τον ρωτά
-Προς ποια υπηρεσία παππού να γράψω;
-Δεν ξέρω βρε πιδάκι’μ … που;;;
-Να εδώ παππού πάνω πάνω τι να γράψω;;;
-Δεν βλέπω … γράψε ότι θες εσύ.
-(ρε θα μας τρελάνεις;;;) Μα που θα τα δώσεις τα χαρτιά παππού;;;
-Τι να σου πω…εγώ το δίπλωμα οδήγησης θέλω να ανανεώσω!!!

Κοιταχτήκαμε για ώρα…δεν ξέραμε αν έπρεπε να γελάσουμε ή να σιχτιρίσουμε.
Νοιώσαμε συνένοχοι…αλλά ελπίζω να λειτούργησε σωστά το σύστημα και να τον έκρινε αντικειμενικά τον συμπαθητικό αλλά μύωπα παππού.

Ελπίζω σε αυτό το blog να μην υπάρξει το Βροουυυμμμ Βροουυμμμ #3.