Friday, September 23, 2005

Μάι νέιμ ίζ...

Μιας και ανέφερα πόσο μου αρέσουν οι "ξένες" γλώσσες...
ας μιλήσω για την μόνη ξένη που ξέρω αρκετά καλά, τα ίνγλις.

Ξεκίνησα πολύ αργότερα από ότι οι συμμαθητές μου και πήρα το lower πολύ νωρίτερα από εκείνους.
Δύο καλοκαίρια και δύο χειμώνες, τόσο χρειάστηκαν.
Ούτε Α' προκαταρκτική, ούτε 1 ή 2 κανονική... (δεν θυμάμαι πως τα λένε...)
Διάβαζα πολύ, αλλά όχι τα μαθήματα που μου έβαζαν.
Ίσα ίσα για να μην με εξευτελίσει η δασκάλα αν με έπιανε αδιάβαστη.
Ήμουν συνδρομήτρια του περιοδικού times και του National Geographic(πολύ κουλτούρα το παίζω σήμερα). Μάλλον γι' αυτό έμαθα Αγγλικά
Πήρα το "χαρτί" στην πρώτη Λυκείου.
Τότε τα παράτησα, βεβαίως βεβαίως.

Στο 4ο έτος στο πανεπιστήμιο, μετά από 7 χρόνια, κάτι μου 'ρθε.
Άρχισα ξανά τα μαθήματα για να πάρω προφίσιενσυ (ξέρω να το γράφω και στα Αγγλικά ρε...)
Ολόκληρο χειμώνα δεν άνοιξα βιβλίο. Μόνο άκουγα στο μάθημα.
Σε κάθε μάθημα άκουγα μπινελίκια.
Κυρίως γιατί δεν έγραφα εκθέσεις.
Όλη την χρονιά έγραψα με το ζόρι μία και μοναδική έκθεση.

Την επόμενη χρονιά, δηλαδή από Οκτώβρη μέχρι Φεβρουάριο που ήταν οι εξετάσεις,
έγραψα ακόμα μία.
Ζζζνταααππ...Οι καθηγητές άνοιξαν σαμπάνια.
Κλαπ κλαπ κλαπ...οι συμμαθητές χειροκροτούσαν.

Δεν ήταν ότι δεν μπορούσα, ήταν γιατί βαριόμουν.
Μου έδιναν ένα θέμα.
Το κοίταγα, το σκεφτόμουν... έλεγα "χμ.. έτσι θα άρχιζα... έτσι θα συνέχιζα και έτσι θα τελείωνα την έκθεση ΑΝ ΠΟΤΕ την έγραφα".
Και όλα ήταν κάτω από τις κοντρόλες.

Ααα ναι... έγραψα και μια τρίτη. Στις εξετάσεις.
Και πολύ καλή μάλιστα :)

(Δεν ήμουν ΤΟ φαινόμενο, απλά είχα πολύ πείσμα. Έλεγα "θα τα καταφέρω" και έφερνα τον κόσμο πάνω - κάτω μέχρι να το πετύχω. Γι' αυτό με χαλάει τόσο πολύ που είμαι ακόμα άνεργη, σνιφ σνιφ)

Κάντε λίγο υπομονή...έχω λόγο που τα γράφω όλα αυτά.

Πέρυσι δούλευα σε μια εταιρεία και με ξέσκισαν στις μεταφράσεις.
Από Αγγλικά σε Ελληνικά. Piece of cake.

Χθές έπρεπε να κάνω το ανάποδο.
Piece of rock.

Έγραψα, λοιπόν για σένα (ξέρεις-εσύ-ποιός-είσαι), την τέταρτη έκθεση ever.
Να είσαι αυστηρός, αλλά όχι και πολύ αυστηρός σε παρακαλώ.
Είμαι και ευαίσθητο κορίτσι, πανάθεμα με.

Τρίβω τα χέρια, παίρνω βαθιές ανάσες, περιμένω τις παρατηρήσεις σου και την επόμενη αποστολή :)

2 comments:

Your Man said...

Ποιός είναι αυτός που σε ταλαιπωρεί έτσι παιδί μου;

alex said...

Ένας...ένας...ένας ακατανόμαστος!!!