Friday, December 17, 2010

Ανακάλυψη μικροοργανισμών με αρσενικό - όλη η αλήθεια

Είναι γνωστό πως για χρόνια τώρα ασχολούμαι με μεγάλα ερευνητικά projects και πως είμαι περιζήτητη από πολλά εκπαιδευτικά και ερευνητικά ιδρύματα. Ενδεικτικά αναφέρω την μεγάλη ανακάλυψη του νερού στον Άρη, που έχει γίνει (α)γνωστή παγκοσμίως. Επίσης, ενδεικτικά θα αναφέρω με κωδικό όνομα (είναι λεπτή η θέση μου, καταλαβαίνετε) κάποια ιδρύματα και πανεπιστήμια που σφάζονται για μένα και την κατάρτιση μου. Αυτά είναι: το Τσέρν, η Σάσα, το πανεπιστήμιο Μασατσούτσες, το Μπάρμπαρντ και πολλά άλλα.

Πολύ πρόσφατα με κάλεσαν πάλι από την Σάσα να διευθύνω (εμ τι να σφουγγαρίζω τα εργαστήρια;) μια μεγάλη έρευνα σε μια μεγάλη λίμνη (έτσι είναι οι μεγάλες λίμνες, θέλουν και μεγάλες έρευνες). Αρχικά έφερα πολλές αντιρρήσεις γιατί τώρα πια βάζω πάνω απ'όλα τον γιο μου αλλά τελικά υπέκυψα στα μηδενικά της επιταγής αλλά και στην πρόκληση αυτής της δοκιμασίας.

Από πολύ νωρίς φάνηκε πως ήταν δύσκολα τα πράγματα στην λίμνη Μόνο, οι Αμερικάνοι ήταν αποφασισμένοι να ανακαλύψουν κάτι - οτιδήποτε ασυνήθιστο - για να μπορέσουν να δικαιολογήσουν το κόστος αλλά και την ύπαρξη τους. Γι'αυτό και επέλεξαν σοβαρούς επιστήμονες (έβηξε κάποιος; ε; Χόλς για τον λαιμουδάκο του) για να φέρουν εις πέρας την αποστολή.

Δουλεύαμε σαν τα μαύρα σκυλιά μέρα νύχτα. Και δώστου αναλύσεις, και δώστου διηθήσεις και μετά φυγοκεντρήσεις και τέλος οι εξέτασεις Ντι-εν-έι των δειγμάτων. Αυτό επιτυγχάνονταν με την χρήση μικροσκοπίου υψηλής μπεβατρόνιας τεχνολογίας και με παρατήρηση των ίδιων των μικροοργανισμών εν τη γενέσει. Την τελευταία δουλειά μου την είχα αναθέσει σχεδόν αποκλειστικά γιατί ήμουν η καλύτερη (πάρε κι'άλλη χόλς, θα βράχνιασες φαίνεται).

Μέρα νύχτα ήμουν με το ένα μάτι κολλημένο στο μικροσκόπιο και παρατηρούσα τους μικροοργανισμούς που μου έφερναν. Στην αρχή δεν ήταν άσχημα γιατί ήταν ήσυχα μετά όμως τα διαόλια πολλαπλασιάζονταν, εκστασιάζονταν και δεν σταμάταγαν λεπτό. Ήταν όμως αλλόκοτα, πρέπει να το παραδεχτώ πως μου κινούσαν την περιέργεια έτσι όπως φέρονταν. Τι τα ταίζαμε υδατάνθρακες το έφτυναν, τι τους δίναμε οξυγόνο έβηχαν. Αλλά τι μυστήριο κρύβονταν πίσω από αυτή την συμπεριφορά;

Πέρασαν μέρες και νύχτες, νύχτες και μέρες και εγώ πάνω από το μικροσκόπιο να κοιτάζω τα σκασμένα. Όλη η ομάδα είχε αγανακτήσει, έπρεπε να βρει κάτι σπουδαίο και κάτι ασυνήθιστο και όλα εξαρτώνταν από μένα. Ένοιωθα μεγάλη πίεση, καταλαβαίνετε. Ήμουν άυπνη και πολύ κουρασμένη. Σήκωσα το βλέμμα μου από το μικροσκόπιο και το άφησα να "ακουμπήσει" στο χαμόγελο του Τζούντ Λο, που ήταν screen saver στον υπολογιστή της τρελοκοτσιδούς συναδέλφισσας, για να ξεκουραστεί λιγάκι.



Τα τελευταία που θυμάμαι ήταν ότι αναστέναξα και είπα "Ω Θεέ μου, τι αρσενικό" , οι συνάδελφοι χειροκρότησαν και με αγκάλιασαν και τελικά αποκοιμήθηκα.

Με ξύπνησε την επόμενη μέρα η τρελοκοτσιδού και με πήγε στο αεροδρόμιο. Από την χαρά μου που θα γύριζα σπίτι ούτε που ρώτησα γιατί φεύγω τόσο ξαφνικά, άσε που φοβήθηκα μην έσπασα το μικροσκόπιο έτσι όπως ξεράθηκα και έπρεπε να το πληρώσω.

Μπάκ χόουμ ο μικρός ξετρελάθηκε που με είδε μετά από τόσο καιρό. Για μέρες ήμαστε αχώριστοι, παίζαμε ντέϊ-ντέϊ, κουτρουβάλες, μπουμ την κεφάλα και φυσικά στολίσαμε το δέντρο, τον μπαμπά και τον σκύλο. Επαφή με τον έξω κόσμο δεν είχα καμία, ούτε εμαιλ, ούτε κινητά, ούτε φέισμπουκ. Είχα χρόνο μόνο για το παιδί.
Προχθές λοιπόν που αποφάσισα να ανοίξω τον υπολογιστή μπήκα στο site της Σάσα να δω τι κάνουν και αυτές οι ψυχές και τι να δουν τα όμορφα ματάκια μου:
"Ερευνητές της Σάσα ανακάλυψαν στην λίμνη Μόνο μικροοργανισμούς με αρσενικό" !?!

Και έχω να κάνω στους συναδέλφους μου στην Σάσα την εξής σοβαρή ερώτηση: Καλά βρε βλαμμένα πάλι λάθος καταλάβατε;

6 comments:

Anna said...
This comment has been removed by the author.
Anna said...

Ετσι οπως το διαβασα γρηγορα νομιζα πως οι μικροοργανισμοι πολλαπλασιαζονταν και εκστασιαζονταν επειδη ειδαν το χαμογελο του Jude Law! Και λεω, κοιτα να δεις, θηλυκα ειναι τελικα τα ατιμα μικροζουζουνια. Κι αρχισα να τα φανταζομαι με μικροποστερ του Jude Law και του Λεοναρντο στα μικροδωματια τους στα σκοτεινα της λιμνης...

alex said...

χαχαχα!
Ναι και του Μπον Τζόβι!

zouri1 said...

Καλημερα.Η μεγαλυτερη ανακαλυψη ειναι οτι σε ειχα χασει για χρονια,και τωρα ξαναγυρισες φουρτσιοζα.Νασαι καλα

Rodia said...

Φοβερο ποστ! Respect.
Και εις ανωτερα! Μετα τη ΣΑΣΑ στο ΣΑΤΟ και βαλε :)))

Mike Margus said...

Δεν λέω μεγάλη ανακάλυψη αυτών των ερευνητών της ΣΑΣΑ για τους μικροοργανισμούς που ζουν σε σκέτο δηλητήριο. Πάντως μεγαλύτερη ανακάλυψη, από το να ζούνε άνθρωποι στο κέντρο της Αθήνας με σκέτο καυσαέριο, δεν πιστεύω ότι υπάρχει.