Η Καλύτερη Παραλία που Έχω Πάει

Περνάς το Ληξούρι και προχωράς για το Μοναστήρι των Κηπουραίων.
Αν δεν έχεις air condition κάνε μια στάση να ανάψεις κερί και να ευχηθείς να μην πάθεις θερμοπληξία.
Συνεχίζεις μέχρι να βρεις ένα σπιτάκι με κόκκινα κεραμίδια, δεν θα δυσκολευτείς διότι είναι το μόνο σε όλη την περιοχή.
Εκεί υπάρχει ένας χωματόδρομος ή καλύτερα πετρόδρομος.
Αυτόν θα πάρεις, καλά κατάλαβες.

Και προχωράς και προχωράς.
Εδώ είναι χρήσιμη η συμβουλή "μην κοιτάς κάτω".

Το ότι έφτασες θα το καταλάβεις επίσης εύκολα γιατί τελειώνει ο δρόμος.
Θα φτάσεις στον πέτρινο τοίχο, θα ανέβεις πάνω, θα κοιτάξεις με θαυμασμό.
Θα πηδήξεις τον τοίχο και σίγουρα θα πάρεις πόζα για φωτογραφία.
Βγάλε τώρα που έφτασες γιατί στον γυρισμό σου εγγυώμαι πως θα είναι το τελευταίο που θα θες.

Δώσε τώρα προσοχή.
Αριστερά σου έχει μονοπατάκι που οδηγεί σε σκαλοπάτια.
Κοίτα τα παπούτσια σου τώρα...είναι αθλητικά;
Προχώρα.

Δεν είναι;
Δεν πειράζει προχώρα ούτως ή άλλως, δεν βαριέσαι... απλά θα ταλαιπωρηθείς περισσότερο.

Τα βλέπεις τα πρώτα 20 - 25 σκαλοπάτια που έχουν σκιά;
Ωραία... δεν θα τα ξαναδείς.
Τα υπόλοιπα 280 δεν έχουν.

Βγάλε και μερικές ακόμα φωτογραφίες, είναι η τελευταία σου ευκαιρία.

Το νερό το πήρες, έτσι;

Προς το τέλος θα σου τρέμουν λίγο ως πολύ τα πόδια.
Μην τρομάξεις, είναι φυσιολογικό.

Αχ ξέχασα να σε ρωτήσω αν πήρες την ομπρέλα...

Όχι;... Τρέχα τότε να πιάσεις την σπηλιά, είναι το μόνο σημείο που έστω και για λίγη ώρα δεν το βλέπει ο ήλιος.
Συρρικνώνεται σιγά σιγά η σκιά και θα χρειαστεί να συρρικνωθεί και η παρέα σου.

Βγάλε γρήγορα τα ρούχα και βούτηξε στη θάλασσα.
Ναι ναι... σε νοιώθω... είναι υπέροχη!!!


Πέρασε η ώρα, πείνασες, κάηκες από τον ήλιο, ήρθε η ώρα να φύγεις.

Συμβουλή #2:
Μην κοιτάς ψηλά. Μην κοιτάς ψηλά σου λέω.

Μόνο 300 απελπιστικά δύσκολα σκαλοπάτια είναι.
Και απλά έχει 45 C.

Κράτα λίγο νερό για το τέλος.

Να πάς με ακούς;
Αν βρεθείς Κεφαλονιά να πάς.

Και θα με θυμηθείς.
Κατεβαίνοντας θα με ευγνωμονείς.
Ανεβαίνοντας θα με βρίζεις.
Αλλά να πας, με ακούς;