Θυμάστε που φαγώθηκα να βρω δουλειά;
Θυμάστε που έγραφα και έγραφα για το πόσο δημιουργικός αισθάνεται ένας άνθρωπος όταν εργάζεται;
Ή μήπως θυμάστε που παραπονιόμουν που εγώ δεν είχα έναν προϊστάμενο να με ταλαιπωρεί;
Όποιος θυμάται μπορεί να σηκώσει το χέρι και να μου στείλει μια μεγαλοπρεπή μούντζα!
Τώρα, λοιπόν, έμαθα. Καλά να πάθω.
Ωχ μόλις με ζήτησε ο διευθυντής...
Δημιουργώ... δημιουργείς...
7 comments:
Νααα!!Πάρε πέντε από μένα...καλησπέρες!!!
παρε μια κι από μενα!
χα χα χααααρ (σατανικό γελιο)
ευχαριστώ ευχαριστώ!
Δουλειά είναι...θα περάσει...
(εγώ ΔΕΝ μουτζώνω!)
εγω μουντζώνω και χαίρομαι (σατανικά) που θα πω την λαομίσητη ατάκα:
"ΣΟΥ ΤΑ'ΛΕΓΑ ΕΓΩ!!!"
δεν ηξερες, δε ρωταγες;;;
συνηθισμενο φαινομενο...
πριν βρεις δουλεια, θελεις επειγοντως να βρεις μια (και ειδικα στο αντικειμενο σου) (τωρα διαβασα το σχετικο ποστ),
ενα μηνα μετα, αφου βρηκες δουλεια στο αντικειμενο σου, εισαι χαρουμενη και σου φαινονται ολα ωραια (και κυριως ο μισθος...)(τωρα διαβασα και το αλλο ποστ),
εξι μηνες μετα αρχιζεις να συνειδητοποιεις πως θα ειναι η καθημερινοτητα σου απο εδω και περα...
ο,τι νομιζες οτι ειναι μια καινουργια (ειμαι της παλιας γραφης κι εγω...) εμπειρια, τωρα καταλαβαινεις πλεον οτι ειναι μια απλη επαναληψη.
welcome to the club, my friend!!
ομοιοπαθης (και συναδελφος...)
υγ. δεν παραπονιεμαι που εχω δουλεια. προτιμω να γκρινιαζω για τα πονεμενα μου ποδια παρα για ενα αδειο στομαχι...
Post a Comment