Ο άνθρωπος που γύρισε από τα Κατσικοχώρια

ΠΟΣΤ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ (Ζήλειας κυρίως, αυτή που με κάνει πράσινη)

Πριν διαβάσετε την ιστορία μου πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσετε την ιστορία της Άννας.

Επειδή δεν μπορούσα να πάω μαζί της στο Λονδίνο καβάλησα την μοτοσυκλέτα μου και ξεκίνησα για ένα κοντινό χωριό για νέες περιπέτειες.
Η μηχανή είναι 20ετίας και τα έφτυνε συχνά στο δρόμο.






Αφού έσμπρωξα σε ανηφόρα την μοτοσυκλέτα βρήκα μερικά μηχανήματα αυτόματης λήψης γάλακτος. Είναι επιχορηγούμενα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και έχουν κατακλήσει την εξοχή. Η τεχνολογία έχει προχωρήσει τόσο που βρήκα πλήρες γάλα, γάλα με χαμηλά λιπαρά και σοκολατούχο.
Το καταπληκτικό είναι πως με εξυπηρέτησε μια γλυκιά γιαγιά που με αποκάλεσε "τσιούπρα'μ".






Συνάντησα κλασικούς αγρότες της επαρχίας που ψωνίζουν τα ρούχα τους στους κινέζους.






Αντιμετώπισα θηρία και τέρατα.
Ο Μήτσος το τσοπανόσκυλο ήταν το πιο άγριο.







Έφτασα επιτέλους στο σπίτι του παππού.
Το κληρονόμησα εξ ολοκλήρου.
Τώρα που έπεσαν τα επιτόκια θα πάρω μερικές εκαντοντάδες χιλιάδες ευρω δάνειο και θα το ανακαινίσω.







Αχ... τι ωραία που πέρασα

Υ.Γ. Τα φιλιά μου στην Μπεζεντάκου που τραγούδησε στο πανηγύρι του χωριού.