ο χρόνος περνάει ...
το ξέρεις καλά, τριάντα τέσσερα χρόνια τον βλέπεις να περνάει ...
αλλά όταν περνάς καλά, τον ξεχνάς και τον αφήνεις να μείνει δίπλα σου ...
αλλά (αυτό το "αλλά" σε κυνηγάει) είναι πολλά που δεν τα θυμάσαι πια ...
πως ήσουν πριν, πως ήσουν πιο πριν και πως ήσουν ακόμα πιο παλιά ...
αλλά (να το πάλι αυτό το "αλλά") όταν είσαι καλά τον πιάνεις από το χέρι και προχωράς και εσύ μπροστά ...
Αχ ... γράφω συναισθηματικά ... δεν είμαι μάλλον καλά ...
Πολύ συχνά άλλα θέλω να γράψω και άλλα γράφω ή τα γράφω και τα σβήνω λίγο πριν πατήσω "δημοσιεύση". Το χημείο έπαψε από καιρό να είναι καταφύγιο των σκέψεων μου. Αλλά (μα πως πετάχτηκε αυτό πάλι) θα προσπαθήσω ξανά.
No comments:
Post a Comment